Aktualny czas w Warszawa:

sobota, 6 czerwca 2015

Św. Norbert, biskup




urodzony dla świata :    1082 roku, Xanten
urodzony dla nieba:       6.06.1134 roku, Magdeburg
wyznanie:                            katolickie
beatyfikowany:                1582 roku, przez Grzegorza XIII
kanonizowany:                 1621 przez Grzegorza XV
wspomnienie:                     6 czerwca i 24 kwietnia ( przeniesienie relikwii)
atrybuty:                              anioł z mitrą, diabeł u stóp, gałązka palmy, kielich, model                                                              kościoła, monstrancja, pająk
patron:                                    Pragi, zakonu norbertanów, sióstr norbertanek, oraz                                                                     wszystkich wspólnot jego imienia
szczególne miejsca kultu:       Praga


 Nauka

   Obrona Najśw. Sakramentu przez Norberta przypomina nam obowiązki wobec tej wzniosłej tajemnicy religii chrześcijańskiej. Dla tej obrony przedstawiają świętego arcybiskupa z monstrancją w ręku. Dla obowiązków religijnych Najśw. Sakrament powinien być przedmiotem nie tylko wiary, ale i w serdecznej miłości.
   Mówisz, że we wszystko wierzysz, czego Kościół uczy o Najśw. Sakramencie; ale życiem stwierdzać musisz, że to umiłowałeś, przed czem rozum w pokorze schylasz. Jak się zachowujesz w kościele, gdzie Jezus przebywa na ołtarzach utajony? Czy klękasz tam z szacunkiem, pełnym wewnętrznej bojaźni? Czy często przystępujesz do Stołu Pańskiego? Z jakiem nabożeństwem lub z jakiem przygotowaniem? Czy czynisz dzięki po przyjęciu do swego serca Jezusa pod postacią chleba? Zastanów się na swemi brakami w czczi ku Najśw. Sakramentowi; zastanów się i nad całem swem życiem, abyś był godnym tej tajemnicy, w jakiej pomimo twych grzechów Bóg tak serdecznie ciebie umiłował.
   Bo w życiu swem, jeśli nie ma być bezcelowem, koniecznie wykonywać powinieneś wskazówkę, jaką ongi odebrał św. Norbert: Unikaj złego, czyń dobrze. Pomimo młodości źle spędzonej św. Norbert na tej zasadzie osiągnął wieniec chwały niebieskiej. Więc i ty, chociażbyś tonął w grzechach, do celu dojść jeszcze możesz, bylebyś unikał złego, a czynił dobrze. Chociażby grzechy twoje były czerwone jako szkarłat, życiem pokuty wybieleją jako śnieg.
   Słusznie też podnosi św. Norbert słodycz życia bogobojnego, kiedy mówi: Niczego nie można porównać z spokojem i szczęściem czystego sumienia i serca oddanego Bogu. Nic takiej nie ma wartości jak spokój sumienia i serce uległe woli Bożej. I surowe życie ma swoje radości, ale nikt ich nie zazna, kto się jemu nie poświęci. Nic nie ma więc lepszego jak gorąca i uczciwa służba Boża.

/Ks. Władysław Hozakowski/

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Tutaj można wpisywać swoje intencje