Dla dusz wewnętrznie cierpiących - Wołanie o pomoc w ciemnościach duszy

Panie, zmiłuj się nade mną!
Gdy martwota zabija moją duszę, ratuj mnie, o Panie!
Gdy bunt natury mnie ogarnia, ratuj mnie, o Panie!
Gdy szatan budzi złą wolę, ratuj mnie, o Panie!
Gdy przemocą od Ciebie mnie odrywa, ratuj mnie, o Panie!
Gdy przejmuje wstrętem do dobrego, ratuj mnie, o Panie!
Gdy wznieci znudzenie i chęć wrażeń zmysłowych, ratuj mnie, o Panie!
Gdy osłabia wiarę w moc modlitwy, ratuj mnie, o Panie!
Gdy nasuwa myśli bluźniercze, ratuj mnie, o Panie!
Gdy lekceważeniem grzechu przejmuje, ratuj mnie, o Panie!
Gdy podnieca do upodobania w złem, ratuj mnie, o Panie!
Gdy po upadku kusi do rozpaczy, ratuj mnie, o Panie!
Gdy przeciw woli Bożej buntuje, ratuj mnie, o Panie!
Gdy nakłania do samowoli i dogadzania sobie, ratuj mnie, o Panie!
Gdy wyschnie źródło łez, ratuj mnie, o Panie!
Gdy wcale rozmyślać ani modlić się nie mogę, ratuj mnie, o Panie!
Gdy serce twarde jak skała nie może się zdobyć na żal, ratuj mnie, o Panie!
Gdy na widok nędzy własnej ręce mi opadają, ratuj mnie, o Panie!
Gdy trwoga przed życiem i śmiercią mnie ogarnia, ratuj mnie, o Panie!
Gdy szatan narzuca myśl nieuchronnego potępienia, ratuj mnie, o Panie!
W ciemnościach i zupełnym zwątpieniu, ratuj mnie, o Panie!
W rozstroju ducha i umysłu, ratuj mnie, o Panie!
W chorobach duszy i woli. ratuj mnie, o Panie!

Źródło; http://naszeintencje.blogspot.it