Dominik urodził się w wiosce Riva di Chieri w Piemoncie 2/04/ 1842 r. Jego ojciec był rzemieślnikiem, a matka krawcową. Rodzice wychowywali dzieci w głębokim poszanowaniu religii. Dominik już jako pięcioletni chłopiec służył do Mszy św., co wymagało od niego dużego samozaparcia, bo Eucharystię sprawowano wówczas tylko rano. Podobno, nie mając zegarka, wiele razy przychodził za wcześnie i modlił się klęcząc przed zamkniętymi drzwiami kościoła. Po Mszy uczył się w szkole prowadzonej przez proboszcza. Gdy zakończył w niej edukację, przeniósł się do kolejnej szkoły, do której musiał codziennie chodzić 8 km pieszo. Mawiał, że w drodze towarzyszą mu Jezus, Maryja i Anioł Stróż.
Dnia 8 kwietnia 1849 roku, w Wielkanoc, przyjął pierwszą Komunię świętą. Ze strony księdza proboszcza był to akt wielkiej odwagi, gdyż w owych czasach panowało przekonanie, że do sakramentów należy dopuszczać w wieku znacznie późniejszym. O dojrzałości duchowej Dominika świadczą postanowienia, jakie napisał z okazji tej uroczystości w swojej książeczce do nabożeństwa:
1) będę często spowiadał się i komunikował, ilekroć mi na to zezwoli mój spowiednik,
2) będę święcił dzień święty,
3) moimi przyjaciółmi będą Jezus i Maryja,
4) raczej umrę aniżeli zgrzeszę.
Mając 12 lat, Dominik spotkał św. Jana Bosko, który przyjął go do swego oratorium w Turynie. Nawiązała się między nimi szczególna duchowa więź.
Mistyk włoski; jeden z najmłodszych świętych katplickich. Od 1854r. był wychowankiem św. Jana Bosco w oratorium w Valdocco ( obecnie część Turynu)., jego ukochanym uczniem i charyzmatycznym współpracownikiem. Przygotowywał się do kapłaństwa, w 1856 założył Towarzystwo Niepokalanego Poczęcia Najświętszego Maryi Panny w celu wspierania wychowawców i pielęgnowania powołań kapłańskich. Krzewił wśród rówieśników kult eucharystyczny i maryjny. Doświadczał stanów mistycznych. Znany z żywota autorstwa Bosco ( Il servo di Dio 1859) Centrum kultu Dominika Savio jest Bazylika Matki Bożej Wspomożycielki w Turynie, gdzie znajdują się jego relikwie. Został beatyfikowany w 1950r. i kanonizowany w 1954r. przez papieża Piusa XII. Jest patronem młodzieży, matek ( jego modlitwa miała ocalić życie matki konającej przy porodzie), ministrantów i członków scholi. W sztuce bywa ukazywany zwykle u boku swego wychowawcy lub przed figurą Maryi Niepokalanej w akcie religijnego oddania się, albo z krzyżem w ręce podczas godzenia bijących się kolegów ( scena z życia w oratorium).
Zmarł 9. III. 1857 w Mondonio k. Asti
Święto: 9 marca, 6 maja
( Źródło; Święty na każdy dzień, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2009)
Myśli św Dominika Savio
"Czuję potrzebę i pragnienie, aby zostać świętym. Nie myślałem nigdy, że jest to takie łatwe. Muszę zostać świętym. Niech mi ksiądz w tym dopomoże".
++++
"Tu, na ziemi, świętość polega na tym, aby stale być radosnym i wiernie wypełniać nasze obowiązki"
++++
"Maryjo, ofiaruję Ci swoje serce. Spraw, aby zawsze było Twoim. Jezu i Maryjo, bądźcie zawsze moimi przyjaciółmi. Błagam Was, abym raczej umarł, niż bym miał przez nieszczęście popełnić choć jeden grzech".
++++
Zapytany kiedyś, czy nie boi się tak daleko sam chodzić do szkofy, odpowiedział:
"Nie jestem sam. Jest ze mną Najświętsza Maryja Panna i mój Anioł Stróż".
