Dzień szesnasty
Czytanie
Tak mówi Pan Bóg, Święty Izraela:" W nawróceniu i spokoju jest wasze ocalenie, w ciszy i ufności leży wasza siła. Ale wyście tego nie chcieli!". Lecz Pan czeka, by wam okazać łaskę i dlatego stoi, by się zlitować nad wami, bo Pan jest sprawiedliwym Bogiem. Szczęśliwi wszyscy, którzy w Nim ufają!
(Iz 30,15.18)
Rozważanie
Prorok Dawid wymienia wiele innych cech człowieka świętego, który się modli:" Do Ciebie wznoszę me oczy, który mieszkasz w niebie"( ps 123,1); " Ku Tobie, Panie, wznoszę moją duszę"(Ps 25,1). Kiedy oczy umysłu wznoszą się ku górze, wtedy nie zatrzymują się już na rzeczach ziemskich ani na obrazach rzeczy materialnych, lecz wznoszą się tak wysoko, że gardzą wszystkimi rzeczami śmiertelnymi i oddają się wyłącznie myślom o Bogu, słuchając Go i rozmawiając z Nim, w szacunku i z uczuciem. Czyż nie będzie więc wielka korzyść z naszych oczu, kiedy" z odsłoniętą twarzą wpatrujemy się w jasność Pańską jakby w zwierciadle; za sprawą Ducha Pańskiego, coraz bardziej jaśniejąc, upodabniamy się do Jego obrazu"( 2 Kor 3,18)? One mogą uczestniczyć w spotkaniu duchowym i widzieć Boga, co jasno wynika że słów:" Wzniosłeś nad nami, o Panie, światłość Twojego oblicza" (Ps 4,7). A dusza, która tak się wzniosła, że podążyła za Duchem Świętym i oddzieliła się od ciała - i która nie tylko podążyła za Duchem Świętym, ale została przez Niego przekształcona ( co wyraźnie potwierdzają słowa: Wzniosłem do Ciebie moją duszę) - czyż nie odrzuciła już swej natury i jako dusza, nie stała się istotą duchową?
Orygenes, O modlitwie, 8,2
Modlitwa
Boże miłosierdzia, wzbudź we mnie łaskę gorącego pragnienia, roztropnego poszukiwania, prawdziwego poznania i dokładnego wypełniania tego wszystkiego, co się Tobie podoba - na cześć i chwałę Twojego Imienia.
Wskaż mi drogę życia i daj, bym potrafił należycie wypełnić wszystko, czego ode mnie oczekujesz i co jest pożyteczne dla mojej duszy.
Zachowaj mnie przy życiu, Panie, tak wśród spraw pomyślnych, jak i wśród przeciwności. Pierwsze niech nie będą dla mnie okazją do wyniosłości;zaś drugie - powodem zniechęcenia.
Obym nigdy się nie cieszył ani troszczył o to, co mnie do Ciebie nie zbliża lub co mnie od Ciebie oddała.
Obym zawsze umiał wzgardzić tym, co ziemskie, i oby drogie mi było tylko to, co jest wieczne.
Wzbudź we mnie niechęć do wszystkiego, w czym nie ma Ciebie, i niech nigdy nie pragnę niczego, co jest poza Tobą.
Wzmacniaj mnie w każdej pracy podjętej na Twoją chwałę;i niech mi przykrym będzie każdy odpoczynek, który nie jest Twoją radością.
Mój duch, Panie, niech często wznosi się do Ciebie i niech nieustannie rozmyśla o moich winach, abym mógł poznać swoje błędy.
Św. Tomasz z Akwinu
