Panie, Ty powiedziałeś:
„Nie martwcie się o życie – o to, co będziecie jeść;
ani o ciało – o to, w co będziecie się ubierać” (Łk 12,22)
A ja mam tyle zmartwień na głowie
i rachunków do zapłacenia.
Proszę: „nie dawaj mi bogactwa ni nędzy,
żyw mnie chlebem niezbędnym,
bym syty nie stał się niewiernym,
nie rzekł: >>A któż jest Pan?<< lub z biedy nie począł kraść
i imię mego Boga znieważać”. (Prz 30,8-9)
Jezu, sprzedany za trzydzieści srebrników,
strzeż mnie od chciwości i niszczącej żądzy posiadania.
Pomóż uwierzyć, że „więcej szczęścia jest w dawaniu niż w braniu”. (Dz 20,35)
Daj mi serce wrażliwe na biedę i hojne w dzieleniu się.
