O Boże, który Jesteś prawdą,
zjednocz mnie z Tobą w wiecznej miłości.
Jakże często nuży mnie to, co słyszę i czytam; wszystko, czego pragnę, jest w Tobie.
Przed obliczem Twoim niech zamilkną uczeni,
niech się uciszy wszelkie stworzenie -
Ty jeden mów do mnie.
Iluż zgubila próżna, światowa wiedza i brak troski o służbę Bogu! Znikczemnieli w swoich myślach, gdyż wolą być wielcy niż pokorni.
Prawdziwie wielki jest ten, kto kocha wielką miłością. I prawdziwie wielki jest ten, kto gardzi zaszczytami i sam o sobie nie ma wielkiego mniemania.
Prawdziwie mądry jest ten, kto, aby pozyskać Chrystusa, wszystkie rzeczy tego świata uważa za zwykłe śmieci. I prawdziwie uczony jest ten, kto wyrzekając się własnej woli, wypełnia wolę Bożą.
Synu, nie załamuj się z powodu trudów, jakie podjąłeś dla mnie, nie zniechęcaj się żadnym cierpieniem, ale w każdym wypadku niech cię wspiera i pociesza myśl o mojej obietnicy. Ja mam moc, aby ci wynagrodzić wszystko ponad spodziewanie i ponad miarę.
Źródło: ( O naśladowaniu Chrystusa, Tomasz a Kempis)
