Nadzieja - Miłość - Wiara

Wiara - to gwiazda przewodnia, 
Co świeci w mrokach żywota; 
Ona wśród troski codziennej 
W sercu jak jasność lśni złota. 
I choćbyś codzień wypijał 
Goryczy i żółci czarę, - 
Nic cię nie złamie, nie zegnie, 
Dopóki w piersiach masz - wiarę! 
Nadzieja - gwiazda druga 
Dziwnie promienna i wzniosła;
 Życie, jak łódka jest krucha, 
Ster - wiara, nadzieja - wiosła. 
Przejdą cierpienia i smutki, 
Jak mgły się w końcu rozwieją. 
Jeśli masz prawdę za godło, 
A naprzód idziesz - z nadzieją. 
Zaś trzecią gwiazdą - to miłość, 
Wierna dwóch pierwszych siostrzyca; 
W niej czynów wielka podnieta 
I czystych uczuć skarbnica. 
Więc piastuj miłość w swem łonie 
I kochaj ludzi jak braci, 
O szczęście innych się staraj, 
Bóg ci twem własnem odpłaci. 
O! trzy największe to cnoty ! 
NADZIEJA - MIŁOŚĆ - i WIARA ! 
Z niemi trud każdy rozkoszą 
I lekką każda ofiara. 
Bóg je zaszczepił w człowieku, 
By mu dać szczęście na ziemi - 
Te trzy siostrzyce byt ludzki 
Przeplotły nićmi złotemi! 
O, żyjmy, bracia, pobożnie 
W nadziei - wierze - miłości! 
Niech każda z gwiazd tych świetlanych 
Do końca świata nam gości! 
Niech nikt się życia nie lęka 
I nie drży przed śmierci marą, 
Bo błogo żyć i umierać
 Z NADZIEJĄ - MIŁOŚCIĄ - WIARĄ!