Matko Bolesna

 Matko Bolesna, Twe oczy zwróć 
Ku mojej nędzy, niedolę skróć ,
Ty wiesz co boleść, co skargi, szloch .
Przed Tobą Matko korzę się w proch .

Tyś bowiem siedmiu doznała ran,
Kiedy na krzyżu konał nasz Pan .
Całe Twe życie  bolesna nić,
Kielich goryczy musiałaś  pić .

Spójrz na mą boleść co serce drze,
Jak łzy zraszają źrenice me , 
Ucz mnie cierpliwie tu znosić ból ,
Prowadź przez próby do niebios pól.

Gdy w mojej duszy wre krwawy bój ,
Ty moje rany litośnie gój ,
Wlej w nie balsamu niebiański dar, 
Miłości Bożej zapal w niej żar .