Czeka Dziewica z upragnieniem
Na poznanie niepoznawalnego
I rzecze Bożemu słudze:
„Czyż łono moje dziewicze może począć
I porodzić Syna? Powiedz mi”
A on w bojaźni i czci rzekł Jej, wołając:
Witaj, wtajemniczona w niewymowną radę.
Witaj, pełna wiary w sprawy milczenia godne.
Witaj, któraś przedsmakiem cudów Chrystusowych.
Witaj, pełnio wszystkiego, co o Nim jest prawdą.
Witaj, drabino, po której sam Bóg z nieba zstąpił.
Witaj, moście, wiodący z ziemi ku niebiosom.
Witaj, cudzie, o którym brak słów jest aniołom.
Witaj, rano bolesna zadana demonom.
Witaj, Światłość rodząca w sposób niewymowny.
Witaj, któraś nikomu nie wyjawiła”Jak” swej tajemnicy.
Witaj, która przekraczasz wiedzę wszystkich mędrców.
Witaj, która wierzącym rozjaśniasz umysły.
Witaj, Oblubienico Dziewicza.
/Akatyst ku czci Bogurodzicy/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Tutaj można wpisywać swoje intencje