Pieśń (Łk 1, 46-55) 
Kantyk Maryi

Wielbi dusza moja Pana 

i raduje się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim.

Bo wejrzał na uniżenie swojej Służebnicy. 

Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia.

Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny, 

a Jego imię jest święte.

Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie 

nad tymi, którzy się Go boją.

Okazał moc swego ramienia, 

rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich.

Strącił władców z tronu, 

a wywyższył pokornych.

Głodnych nasycił dobrami, 

a bogatych z niczym odprawił.

Ujął się za swoim sługą, Izraelem, 

pomny na swe miłosierdzie,

Jak obiecał naszym ojcom, 

Abrahamowi i jego potomstwu na wieki.

Chwała Ojcu i Synowi, 

i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, 

i na wieki wieków. Amen.