IDZIESZ Z POŚPIECHEM PRZEZ GÓRY WYSOKIE

Idziesz z pośpiechem przez góry wysokie,
Dziewico, którą Bóg uczynił Matką,
By starszej matce wieścić cud przedziwny
Miłości Bożej.

Kiedy Elżbieta głos Twój usłyszała,
Ukryte dziecię radość swą objawia,
A Twoja krewna zowie Ciebie Panią
I najszczęśliwszą.

Swoim wybraniem weselisz się wielce
I pełna Ducha, który mówił w Tobie,
Wysławiasz dzieła Zbawcy Najwyższego
Natchnioną pieśnią.

Błogosławiona przez wszystkie narody
I wychwalana jako Matka Boga,
Ich wiara widzi w Tobie rozdawczynię
Niebiańskiej łaski.

Ty zaś, Maryjo, dźwigając Chrystusa,
Przynosisz ludziom dary zawsze nowe,
Więc razem z Tobą Boga w Trójcy Świętej
Wielbimy hymnem. Amen.