Modlitwa do św. Kazimierza z 1604 r. odmawiana w Wilnie

Ojcze, co Świętych Niebem uwieńczasz zasługi,
Coś duszą Kazimierza przyjął na Twem łonie,
Twojej litości żebrzemy! Spójrz na grzeszne sługi,
Idące drogą cierni, w cierniowej koronie,

Jak przed nami już przeszedł Kazimierz nasz Święty,
W godowej szacie, czysty, jak baranek śnieżny;
Wśród królewskich dostatków zmógł świata ponęty,
I posiadł wieniec chwały zwycięzcom należny.

Niech nam z Nieba wśród Wiary, jak gwiazda, przyświeca;
I twego ognia tchnieniem w nas ducha rozgrzewa;
Niech lud rodzimy strzeże, przed Niebem zaleca,
Niech czart nas nie zwycięża i świat nie olśniewa,

Lecz niech żywi nadzieja Królestwa Bożego,
Przez Boga Ojca, Syna i Ducha Świętego.

Amen.