O Matko Moja

O Matko moja z wielką miłością jaką mieć mogę,

Z całą ufnością przychodzę dzisiaj oddać Ci siebie

I o opiekę poprosić Ciebie.

Przez całe życie bądź Matką moją

Ja zawsze pragnę być córką Twoją.

Nie umiem Matko, nie umiem cnoty,

Dla umartwienia brak mi ochoty.

Ja się i modlić nie umiem.

Pokory też nie rozumiem.

Miłości w sercu mało, ach mało

Więc dobrych czynów wcale nie stało.

A matka ziemska czasem gdy zdoła

Grzeszne swe dzieci zmieni w anioła.

Czemu nie zdołasz Ty Matko Boga

Moja najmilsza, moja Ty droga.

Jesteś wszechmocna nad śmiercią syna

Wszystko wyjedna Twoja przyczyna.

Więc droga Matko prowadź swe dziecię

I nie opuszczaj, boś Matką przecie.

Ucz mnie świętości, pokazuj wzory.

Ucz w Bogu miłej nabyć pokory.

Ucz mnie modlitwy co by łączyła

Mnie z Synem Twoim o Matko miła.

Ucz mnie zapierać się coraz więcej.

Kochać Jezusa coraz goręcej.

Grzechów unikać spraw bym umiała.

Bliźnim posłużyć bym zawsze chciała.

W mych obowiązkach ucz gorliwości

I broń me serce od oziębłości.

Ale nie zważaj, o Matko moja

Jeśli Cię kiedyś ja, córka Twoja

Nie usłucham, pomoc odrzucę.

Może Cię kiedyś Matko zasmucę.

Ja nie chcę Matko, ja nie chcę tego,

Lecz moja nędza zdolna wszystkiego.

Więc się spodziewam, spodziewać mogę,

Że od dziś zbawienia zaczęłam drogę.

I wytrwam na niej, Ty Matko sprawisz.

W drogę wieczności pobłogosławisz.