Wielki Post - dzień dwudziesty

Modlitwa

Prosimy cię, Boże wszechmogący,

bądź naszą pomocą i opieką.

Ocal uciskanych,

miej miłosierdzie nad wzgardzonymi,

podnoś upadających

i okaż swe oblicze tym, którzy Ciebie wyczekują.

Daj zdrowie chorym,

przyprowadź do siebie błądzących,

nakarm głodujących,

a więźniom  przywróć wolność.

Podnieś słabych,

utwierdź w pokoju zlęknionych,

a cały świat niech uzna, że tylko Ty jesteś Bogiem,

że Jezus Chrystus jest Twoim Synem,

zaś my wszyscy - Twoim ludem

i owcami Twojej owczarni.

Panie, nie zważaj na nasze grzechy,

oczyść nas w Twojej prawdzie.

Prowadź nas prostą drogą,

byśmy czynili to, co jest słuszne 

i co się Tobie podoba.

daj nam zgodę i pokój,

jak je dawałeś naszym ojcom,

którzy modlili się do Ciebie

w wierze i prawdzie.

Boże wszechmogący, Boże święty.

Dzięki Ci składamy przez Jezusa Chrystusa,

Arcykapłana i stróża dusz naszych.

Chwała i uwielbienie Tobie przez Niego,

teraz i z pokolenia na pokolenie,

przez wszystkie wieki wieków.

Amen.

/św. Klemens Rzymski/

Pojednać się z Bogiem początku. Nie my daliśmy sobie początek. To On nas stworzył. Powinniśmy przyjąć siebie z Jego ręki. Wielu ludzi naszego czasu nie chce przyjąć tego faktu: że są takimi, jakimi są, czyli z pewnymi cechami, z pewną prehistorią, w pewnej godzinie świata, w pewnej sytuacji społecznej i kulturalnej. Powiedzieć"tak"  sobie samemu; powiedzieć " tak" wobec faktu, , że Bóg każe mi żyć tutaj i teraz, w ten sposób, a nie inny, powiedzieć " tak" wobec swoich ograniczeń, lecz także powiedzieć " tak" wobec drugiego, wobec bliźniego, wobec faktu, że on został stworzony przez Boga w ten sposób - to wszystko nieuchronnie należy do naszego " tak" wobec Boga.

(Bł. Jan Paweł II, Watykan, 25 marca 1984r)