Modlitwa do Matki Bożej Kalwaryjskiej

Najukochańsza Matko Kalwaryjskiego Sanktuarium, Pani Ty nasza, największa po Bogu pociecho! Z głęboką pokorą i dziecięcą ufnością zbliżamy się do Ciebie i błagamy, żebyś nam wyjednała u Swego Syna miłosierdzie za nasze grzechy i skuteczną pomoc w naszych potrzebach.
W tym miejscu przez Ciebie wybranym, tak wiele razy pomagałaś ludziom cierpiącym, smutnym i nieszczęśliwym.
Dlatego i my ufamy, że nas nie opuścisz w naszych zmartwieniach, ale jako Matka najlepsza, weźmiesz nas w swoją opiekę teraz i przy śmierci.
Amen

Fragment Aktu zawierzenia Ojca Świętego Jana Pawła II, wypowiedziany w Kalwarii 19 VIII 2002 r.

" ...
Matko Najświętsza, Pani Kalwaryjska,
   ...
Tobie oddaję wszystkie owoce mego życia (i posługi)
Tobie zawierzam losy Kościoła;
Tobie polecam mój naród;
Tobie ufam i Tobie raz jeszcze wyznaję:
Totus Tuus, Maryja !(Totus Tuus, Amen) "

Matko Boża Kalwaryjska Króluj nam,

 Matko Boża Kalwaryjska Króluj nam, 

    By nas nigdy nie zwyciężył żaden kłam.

    W naszych sercach, naszych domach i rodzinach,

    Bądź Maryjo zawsze z nami i bądź przy nas.

Refr. Matko Boża Kalwaryjska, wspomóż nas,

         I do serca Twego czule przytul nas.

         Matko Boża Kalwaryjska, Matko nasza,

         Miłosierdzie Twego Syna nam upraszaj.

 Gdy choroby nas nękają, uzdrów nas,

    Gdy nas grzechy przygniatają, uzdrów nas.

    Kiedy serce pełne bólu i cierpienia,

    Uproś Matko dla nas łaskę uzdrowienia.

 Kiedy wokół nas niepokój, pociesz nas,

    Kiedy łza się kręci w oku, pociesz nas.

    Gdy wokoło tyle smutku i zwątpienia,

    Uproś Matko dla nas łaskę pocieszenia.

Jana Pawła do swej chwały przyjąć chciej,

   Z jego zasług zdroje łaski na nas zlej.

   On zawierzył Tobie Kościół i świat cały,   

Wszystkim głosił Twoją miłość i Twą chwałę.

Chlebie święty. Chlebie żywy

O najsłodszy Chlebie, uzdrów podniebienie mojego serca, abym doświadczył słodyczy Twojej miłości. Uzdrów je z wszelkiej słabości, abym nie kosztował innej słodyczy poza Tobą, nie szukał innej miłości, nie kochał innej piękności poza Tobą. O Chlebie najczystszy, który zawierasz w sobie wszelką rozkosz i smak wszelkiej słodkości, zawsze nas orzeźwiasz i nigdy nie zawodzisz, niech Tobą karmi się moje serce, a Twoja słodycz niech napełni wnętrze duszy mojej. Tobą nasyca się całkowicie anioł; Tobą niech posila się, według swojej zdolności, człowiek pielgrzym, aby umocniony tym pokarmem nie ustał w drodze.
Chlebie święty. Chlebie żywy... który zstąpiłeś z nieba i dajesz życie światu, przyjdź do mego serca i oczyść mnie z wszelkiej nieczystości ciała i ducha. Wejdź do duszy mojej i uświęć mnie zewnętrznie i wewnętrznie. Bądź zawsze ocaleniem mojej duszy i mojego ciała. Oddal ode mnie nieprzyjaciół, zastawiających na mnie swe sidła: niech przed obecnością Twojej mocy daleko uciekną, abym umocniony przez Ciebie wewnątrz i zewnątrz, doszedł prostą drogą do Twego królestwa, gdzie będziemy Cię oglądać, już nie okrytego tajemnicą jak w tym życiu, lecz twarzą w twarz... Wówczas nasycisz mnie sobą tak przedziwną sytością, że już nie będę odczuwał głodu ani pragnienia na wieki 

(św. Anzelm).

MIŁOŚĆ BLIŹNIEGO

O Jezu, dajesz mi zrozumieć, że miłość bliźniego nie powinna pozostawać zamknięta w głębi serca: „Nikt — powiedziałeś, Jezu — nie zapala pochodni, by ją schować pod korzec, ale stawia ją na świeczniku, aby oświecała wszystkich, którzy są w domu.” Zdaje mi się, że ta pochodnia wyobraża miłość bliźniego, która winna oświecać, rozweselać nie tylko moich najdroższych, ale wszystkich, którzy są w domu.
Miłość wydaje się trudna, lecz nie jest taka, bo jarzmo Twoje, o Panie, jest słodkie i lekkie; kiedy się je przyjmie, natychmiast czuje się jego słodycz i woła się z Psalmistą: „Pobiegłem drogą Twoich przykazań, odkąd rozszerzyłeś mi serce”. Jedynie miłość może rozszerzyć moje serce. O Jezu, odkąd trawi mnie ten słodki płomień, z radością biegnę drogą Twego nowego przykazania. Chcę nią biec aż do błogosławionego dnia, kiedy to włączywszy się w dziewiczy orszak będę mogła postępować za Tobą w bezkresach, śpiewając Twoją pieśń nową, która będzie pieśnią miłości

 (św. Teresa od Dzieciątka Jezus: Dzieje duszy, r. 10; Rps C,f° 12^r i 16^v).