Modlitwy na Wielki Post - dzień trzydziesty dziewiąty

 

 

Modlitwa
Wołam do Ciebie Panie, Boże Abrahama, Boże Izaaka, Boże Jakuba i Izraela. ty, który jesteś Ojcem Pana naszego Jezusa Chrystusa. Boże, który w wielkości swego miłosierdzia życzliwie upodobałeś sobie w nas, abyśmy Cię poznali; który stworzyłeś niebo i ziemię i który panujesz nad wszystkim; który jesteś jedynym i prawdziwym Bogiem ponad którego nie ma innego Boga, udziel nam przez naszego Pana Jezusa Chrystusa darów Ducha Świętego, daj każdemu, kto czyta tę Księgę, aby Cię poznał, ponieważ tylko Ty sam jesteś Bogiem, aby stał się mocnym w Tobie, aby powstrzymał się od wszelkiej heretyckiej, bezbożnej i niegodziwej nauki.

Modlitwy na Wielki Post - dzień trzydziesty ósmy

 Modlitwa

O Ty, nad wszystko najwyższy! Bo jakże inaczej zwać Ciebie?

Jakież Cię słowo wysłowi? słów braknie, by Ciebie wyrazić.

Jakaż myśl Ciebie ogarnie? Daremny jest myśli Wysiłek.

Ty jeden niewysłowiony, boś stworzył wszystko, co mówi;

Tyś tylko sam niepojęty, boś stworzył wszystko co myśli.

Wszystko co myśli i co nie myśli, cześć Ci oddaje.

Ku Tobie bowiem zmierzają powszechne wszystkie pragnienia i wszystkie boleści.

Wszystko się modli do Ciebie.

Wszystko, uznając Twoje wyroki, hymn Tobie szepce milczący.

W Tobie wszystko istnieje. Ty wszystko razem ubóstwiasz. 

Ty celem Jesteś wszystkiego.

tyś jest jednością, wszystkim i niczym, nie będąc jednością  ni wszystkim.

jak Cię, Wieloimienny, zwać będę?

Tyś jeden nieogarniony, jakiż to umysł przeniknie nieprzebytą oponę niebieską?

Bądź miłościwy, o Ty , ponad wszystko najwyższy,

bo jakże inaczej zwać Ciebie?

/Pseudo-Dionizy Areopagita/

Modlitwy na Wielki Post - dzień trzydziesty siódmy

 Dzień trzydziesty siódmy

Czytanie

Cieszcie się, im bardziej jesteście uczestnikami cierpień Chrystusowych, abyście się cieszyli i radowali przy objawieniu się Jego chwały. Błogosławieni [jesteście], jeżeli złorzeczą wam z powodu imienia Chrystusa, albowiem Duch chwały, Boży Duch na was spoczywa

(1P4,13 - 14)

Rozważanie

Gdy ktoś się zorientuje, że przekroczył granicę zasad życia chrześcijańskiego i czuje, że jego serce zwraca się ku czemuś, co go może odwieść od słusznej drogi, niech szybko biegnie do krzyża Pana i niech na drzewie życia ukrzyżuje grzeszne pragnienia swojej woli; niech - jak prorok - krzyczy do Boga,wołając:" Przebijesz moje ciało Twoją bojaźnią, bowiem zawsze lękałem się Twoich wyroków" (Wlg Ps 118, 120).

Zastanówmy się teraz, co oznacza:" mieć ciało przebite gwoździem Bożej bojaźni". Znaczy to:" że względu na bojaźń Bożą powstrzymywać zmysły cielesne od pokus i pragnień tego, co nie jest dozwolone".

Chrześcijanin wybiera zawsze to, co zostało wywyższone przez Chrystusa w Nim samym; kieruje swe kroki tam, gdzie została zbawiona ludzka natura. Męka Pańska trwa bowiem aż do końca świata. I tak jak On sam jest czczony i miłowany w swych świętych, a karmiony i ubierany w szatę w swych ubogich, tak i nie kto inny, lecz On sam, cierpi we wszystkich, którzy doświadczają cierpienia że względu na sprawiedliwość.

A z tego wynika, że zbyt letni i leniwy jest ten, kto nigdy nie przeciwstawiał się prześladowaniom. Pokój z tym światem może zachować tylko ten, kto kocha ten świat. Między sprawiedliwością a nieprawością nigdy nie może być pojednania; nigdy nie będzie zgody między prawdą a kłamstwem; harmonii - między światłem a ciemnością. I choć ludzie dobrzy próbują łagodnie napominać złych, a - dzięki miłosiernej łasce Boga - efektem tego często jest nawrócenie grzeszników, to jednak nigdy nie skończą się próby pochwycenia osób świętych w sidła złych duchów, które mącą dobre zamiary wiernych - tak w ukrytych oszustwach, jak i w otwartej wojnie.

Leon Wielki, Sermones, 70,4-5

Modlitwa

O Krzyżu - ogromie Bożej łaskawości.

O Krzyżu - chlubo niebios.

O Krzyżu - wieczne zbawienie ludzi.

O Krzyżu - mocy sprawiedliwych

i światło dla wiernych.

O Krzyżu, który sprawiłeś, że Bóg

wcielony na ziemi stał się niewolnikiem 

naszego zbawienia, człowiek natomiast

stał się Królem w Bogu na niebiosach.

Przez Ciebie zabłysło światło prawdy,

a noc bezprawia uciekła.

Ty stałeś się stopniem, dzięki któremu

człowiek może wstąpić do niebios.

Bądź dla błogosławionych trwałą

podporą,

bądź dla nas kotwicą, by dom nasz trwał w pomyślności,

Aby łódź nasza płynęła szczęśliwie, utwierdzona przez krzyż,

z krzyża wieniec uplótłszy.

/św. Paulin z Noli/

Modlitwy na Wielki Post - dzień trzydziesty szósty

 

Dzień trzydziesty szósty 

Czytanie 

Ja zaś jak potulny baranek,
którego prowadzą na zabicie,
nie wiedziałem,
że powzięli przeciw mnie zgubne plany:
«Zniszczmy drzewo wraz z jego mocą,
zgładźmy go z ziemi żyjących,
a jego imienia niech już nikt nie wspomina!»
 Lecz Pan Zastępów jest sprawiedliwym sędzią,
bada nerki i serce.
Chciałbym zobaczyć Twoją zemstę nad nimi,
albowiem Tobie powierzam moją sprawę.

(Jr11,19-20)

Rozważanie

Kto jest najpewniejszym świadkiem? Ten, kto wyznaje, że Jezus jest Panem, że " przyszedł do nas w ciele", i kto przestrzega nakazów Ewangelii. Ten, bowiem, kto słucha, a nie działa, zaprzecza Chrystusowi; na próżno głosi Go słowami, negując Go uczynkami. Ilu ludzi mówi: " Panie, Panie, czyż to nie w Twoje imię byliśmy prorokami, wypędzaliśmy złe duchy i uczyniliśmy wiele cudów?". W dniu sądu Chrystus im odpowie:" Odejdźcie ode mnie, wy, którzy czynicie zło!". Ten jest świadkiem, kto mając za sobą fakty, daje świadectwo nakazom Pana Jezusa(...). Bądź zatem wierny i odważny w prześladowaniach wewnętrznych, aby odnieść zwycięstwo także w prześladowaniach zewnętrznych. Także i w wewnętrznych prześladowaniach istnieją" królowie i rządcy", sędziowie mający groźną władzę. Masz tego przykład w kuszeniu, jakiemu poddany został Pan (...). Ale ten, kto wyznaje Chrystusa, od razu paraliżuje władzę tego króla, obala go z tronu jego ducha. Jakże mógłby się ostać trybunał w tym, w kim jest wzniesiony trybunał Chrystusa? 

Św. Ambroży, Homilia20

Modlitwa

Panie Jezu Chryste, Stworzycielu nieba i ziemi,

Ty nie opuszczasz nikogo,

kto w Tobie pokłada nadzieję.

Dziękuję Ci za to,że uczyniłeś mnie

godnym zamieszkania w Twoim mieście niebiańskim

i przebywania w Twoim królestwie.

Dziękuję Ci za to,że dzięki Tobie

mogłem zwyciężyć smoka i zmiażdżyć jego głowę.

Daj swym sługom pokój

i oddal ode mnie wrogość moich nieprzyjaciół.

Swemu Kościołowi daj pokój

i wyrwij go spod władzy diabła.

/ Teodocjusz z Ancyry/

Modlitwy na Wielki Post - dzień trzydziesty piąty

 

 Dzień trzydziesty piąty

Czytanie

Bóg zaś okazuje nam swoją miłość [właśnie] przez to, że Chrystus umarł za nas, gdyśmy byli jeszcze grzesznikami. 9 Tym bardziej więc będziemy przez Niego zachowani od karzącego gniewu, gdy teraz przez krew Jego zostaliśmy usprawiedliwieni.

( Rz5,8-9)

Rozważanie

Kto uznaje swoje grzechy i winę, ten już jest z Bogiem. Bóg potępia twoje grzechy; jeśli i ty je potępisz, zjednoczysz się z Bogiem. Człowiek i grzesznik to jakby dwie zupełnie odmienne rzeczywistości: człowiek jest dziełem Boga; grzech - dziełem człowieka. Musisz zniszczyć wszystko, czego ty jesteś autorem, by Bóg mógł ocalić wszystko, czego Autorem jest On sam. Musisz znienawidzić w sobie swoje czyny, by móc w sobie kochać czyny Boga. Gdy zaczynasz odczuwać wstręt wobec tego, co zrobiłeś, dopiero wtedy zaczyna się w tobie dobre dzieło, gdyż dopiero wówczas jesteś w stanie odrzucić złe działania. Dopiero wtedy postępujesz w prawdzie i zbliżasz się do światła. A co znaczy, że postępujesz w prawdzie? Znaczy to, że już nie schlebiasz sobie na próżno, nie starasz się omamić i łudzić sam siebie, nie mówisz: " Jestem sprawiedliwy" , gdy w rzeczywistości daleko ci do sprawiedliwości. Następnie zbliżasz się do światła, by jawne stało się to, że twoje uczynki pełnione są zgodnie z wolą Boga. Nie mógłbyś bowiem odczuwać bólu wynikającego z twojego grzechu, gdyby Bóg uprzednio cię nie oświecił i nie wskazał ci twej nieprawości. 

Biegnij cię zatem bracia, zanim nie ogarną was ciemności; czuwajcie i troszczcie się o wasze zbawienie; czuwajcie, jak długo pozostajecie w czasie; nie ociągajcie się w pielgrzymowaniu do świątyni Boga; nie odkładajcie na później czynienia dzieł Boga; nie dajcie się odcągnąć od nieustannej modlitwy; nie pozwólcie, by ktoś was ograbił z waszej pobożności. Czuwajcie, jak długo jest dzień; dzień bowiem jaśnieje, a tym dniem jest Chrystus.

Św. Augustyn, komentarz do Ewangelii wg św. Jana, 12,13-14

Modlitwa

Błagamy Cię, Panie, abyśmy znaleźli lekarstwo w ranie, światło wieczne w ciemnościach, w sumieniu czystość niewinności. Pragniemy bowiem z całych sił ujrzeć Twoje oblicze, lecz przeszkadzają nam ciemności, przez które staliśmy się ślepi. Chcemy ujrzeć niebiosa, lecz nie możemy, bo oślepiły nas ciemności grzechu. Wyjdź więc naprzeciw nam, modlącym się w Twojej świątyni, i ulecz w tym dniu wszystkich, bo przecież - czyniąc cuda - nie zachowywałeś szabatu. Oto przed chwałą Twego imienia otwieramy nasze rany, a Ty daj nam lekarstwo na nasze choroby. Wspomóż nas proszących, jak to obiecałeś, boś nas stworzył z niczego tym, czym jesteśmy. Uczyń balsam i dotknij oczu naszego serca i ciała, abyśmy- ślepi - nie popadli w zwyczajne błędy ciemności. Oto stopy Twoje obmywamy płaczem, nie odwracaj się od nas, upokorzonych. O dobry Jezu, obyśmy nigdy nie odstąpili od Twoich śladów, boś przyszedł pokorny na świat. Wysłuchaj modlitwy nas wszystkich i usuń z serc ślepotę naszych zbrodni, abyśmy widzieli chwałę Twojego oblicza w owej szczęśliwości wiecznego pokoju.

/ Prefacja liturgii mozarabskiej/